Wachten tot de bui overwaait (1)

In dit werk heb ik mijn emotie en de situatie symbolisch verbeeld. Het was de eerste werkdag na de vakantie. Een dag waarop alles waar ik wat moeite mee had op m’n werk, me als het ware overviel. Mijn hoofd werkte niet mee en alles raakte me recht in m’n hart. Nadenken, om alles te relativeren, lukte niet. En ik deed zo m’n best en wilde graag dat het werkte en ik wilde gewoon aan de slag. Ik kon me er even niet uit los worstelen.

Het zoveel stappen plan

De twee tekeningen uit mijn kleine schetsboekje vind ik erg mooi het verhaal vertellen, daarom wil ik er één of meerdere uitwerken tot een mooi schilderij. Te beginnen met het meisje met de paraplu. Ik pak het stapsgewijs aan omdat ik het niet helemaal overzie hoe ik het precies wil doen en ook om nog wat moet oefenen met de techniek en het tekenen.

Referentie foto’s

Het hoofd kan ik zelf tekenen, dankzij het vertrouwen dat ik heb opgedaan door de oefeningen uit het Pop-Manga boek waar ik eerder overschreef. De laarzen en de vooral de handen zijn lastiger en de houding misschien ook wel. Ik ga op zoek, naar referentie afbeeldingen en maak foto’s van mezelf (in de spiegel) met laarzen aan en een stok als paraplu in mijn hand. Geen porum, maar dat geeft niet, daar zien jullie toch niets van :). Nu oefenen met tekenen.

Stijl oefenen

Qua stijl en techniek wil ik graag dat mijn schilderij gaat lijken op de stijl van Quentin Gréban. Ik vond toevallig een prentenboek in de plaatselijke boekhandel, waar hij de illustrator van is. “Verliefd” heet het boek, met allemaal mooie grotendeels platen in aquarel met een leuke tekst erbij. Ik weet niet helemaal zeker of ik dit ook kan, dus ik probeer het na te maken. Het gaat me alleen om de schildertechniek/stijl dus spaar ik mijn energie en trek ik de afbeelding grotendeels over. Mijn twijfels waren niet nodig ze is geslaagd. Ik heb m’n vertrouwen opgebouwd én ik heb weer het één en ander geleerd waar ik rekening mee moet houden.

Verdere uitwerking; proef tekening in kleur

Mijn schetsen zijn niet groter dan een half A4-tje en ik wil wel dat de details goed te zien zijn en het niet te pietepeuterig wordt. Ik ga voor A3 formaat, daar heb ik goedkoop papier van liggen. Hier werk ik mijn idee voor de compositie, pose en kleuren in uit met kleurpotlood. De golf die in het meisje haar laars slaat, laat ik weg. En de schep in haar hand is wat raar met ook al een plu in de andere hand. Tijdens het tekenen dreig ik vast te lopen op de proporties, want die komen niet helemaal overeen met wat ‘normaal’ is, maar anders past het niet op het papier. Gelukkig bedenk ik me dat het misschien wel niet zoveel uitmaakt. Voor het gemak sla ik het tekenen van de handen nog even over… alles op z’n tijd.

Zo, weer een stap verder. Nu nog kijken hoe ik het verder ga doen, met de definitieve uitwerking. Ik heb namelijk geen A3 aquarel papier en ik weet ook niet of het op mijn opspan plank past. Bovendien kwam ik toevallig nog iemand tegen die een bijpassend gedicht heeft geschreven (ook toevallig). Wat tof! Nu nog vragen of ik de tekst mag gebruiken en of ik dat in de tekening mag/zal combineren of dat ik dat alleen digitaal zal doen.

Wordt vervolgd…